Dag 2
Door: Arie
Blijf op de hoogte en volg Erik en Arie
12 Oktober 2015 | Verenigde Staten, Las Vegas
Ondanks dat ik rond 22.00 uur Amerikaanse tijd ging slapen en daarvoor 24 uur wakker was geweest werd ik toch om 05.00 uur ’s morgens wakker. Ik was al twee keer eerder wakker geweest die nacht, omdat ik stemmen hoorde op de gang en omdat ik niet meer wist waar ik was. Ik heb dat eigenlijk altijd als ik in een vreemde kamer slaap. Erik was ook al wakker rond 05.00 uur, dus we zijn maar wakker gebleven. Op TV waren diverse typischeAmerikaanse ochtendprogramma’s bezig (zoals CBS This Morning), dat was leuk om te kijken. Maar wat nog leuker was, was Skypen met mijn moeder én Quinty. Het was vreemd om onze eigen huis te zien terwijl dat nu zo ver weg is. Quinty vond het heel leuk en ging naar ons zwaaien. Ik kon het niet helemaal droog houden, maar gelukkig is zij een kind wat gewoon lekker doorgaat. Dat maakt het allemaal wat makkelijker voor mij. Ook hebben we Bo en Heaven gezien, die lagen uiteraard te slapen. En als laatste de konijntjes Charlie en Daantje en cavia’s Rupert en Polly. Nou, dan ben je toch weer een beetje thuis geweest ha ha :-P Omdat mijn moeder jarig was (ze werd 65) hebben we ook een liedje gezongen voor haar.
Tijd om naar beneden te gaan. Omdat we deze vakantie al zoveel mogelijk thuis hebben uitgestippeld om tijd te besparen wisten we al waar we gingen ontbijten: IHOP! Dit staat voor International House Of Pancakes en kende ik nog van mijn vakantie in Orlando van 2009. Het ligt bijna naast ons hotel. We werden geholpen door een hele leuke meid die het bezoek heel prettig maakte. Maar het eten wat we kregen (en waar het uiteindelijk om ging) was echt gruwelijk lekker. Zelf had ik de Bananas Foster besteld. Drie dikke kleine pannenkoekjes met een klassieke New Orleans Foster’s saus, plakjes banaan gekarameliseerd in een boterachtige/bruine suiker laag. Jeetje, wat was dit lekker. Maar ja, ik was even vergeten dat ze in Amerika overdreven porties geven. Mijn buik ontplofte bijna. Erik had gebakken eieren met spek, worstjes en twee pannenkoekjes. Ook hij was bomvol.
Met de Deuce (bus) gingen we naar het “Welcome To Fabulous Las Vegas Sign”. Het was niet echt heel druk, we waren snel aan de beurt om op de foto te gaan. Er stond een man bij die je je camera kon geven zodat hij foto’s van je kon maken. Hij deed het erg leuk en maakte drie verschillende foto’s. Met de bus wilden we eigenlijk weer een stukje terug gaan om naar Luxor te gaan voor de Titanic Artifact Exhibition. Maar we hadden zulke goede plekken in de bus (lees dubbeldekker, bovenin, vooraan) dat we besloten lekker te blijven zitten tot het eindpunt en genieten van alles wat we onderweg zagen. Op deze manier konden we ook beter een plan maken voor de rest van de dag. Vanaf het eindpunt kun je lopen naar de Freemont Street Expierence. Daar hebben we een stukje gelopen en winketjes gekeken. Daarna weer terug met de bus naar The Strip. Tijdens het wachten waren er twee oudere dames die niet begrepen hoe ze twee kaartjes voor 24 uur moesten kopen en vroegen of ik ze kon helpen. Toen het lukte riepen we “We did it!” En de oudere dame gaf mij een boks. Ik vond dat zo leuk! Maar uitzonderlijk is het eigenlijk niet, want mensen zijn sowieso heel anders tegen elkaar dan in Nederland. Wat ons opvalt is de vriendelijkheid. Men maakt sneller een praatje met een ander en het is allemaal erg gemoedelijk. Ik geniet er echt van.
We hebben eigenlijk de gehele middag lekker langs The Strip gewandeld en van alles gezien. Bij de MGM Grand gooide ik voor de grap $ 1,00 in een gokautomaat en won direct 4 $. Onder het mom van ‘stoppen op het hoogtepunt’ heb ik meteen uit laten keren. :-P Er komt dan niet geld uit de automaat rollen, maar een briefje. Met dat briefje ga je naar een andere automaat en daar kun je dan het geld innen. Bij het Mexicaanse restaurant Cabo Wabo hebben we lekker geluncht en daarna gingen we naar Hotel Flamingo, omdat ze daar een binnentuin hebben waar een reservaat in zit. Er zitten een aantal Flamingo’s (uiteraard) en andere dieren zoals een pelikaan die om 14.00 uur gevoerd werd. De dierenverzorgster vertelde ook nog wat informatie tijdens het voeren. Aan de overkant zat Ceaser’s Palace. Iets wat ik graag wilde zien vawege een van mijn lievelingsfilms, The Hangover. Het was echt supergaaf om daar te zijn. Omdat Erik ook even stoer wilde doen met gokken gooide hij ook 1 $ in een gokautomaat. Hij won direcht 2 $ en stopte ook ha ha ha. Je kan zeggen wat je wil, maar we hebben wel winst gemaakt :-P Om 15.00 uur begon de eerste watershow bij The Bellagio, dus we liepen daar alvast heen. We stonden te wachten in de brandende zon, maar toen het begon was dat het echt waard geweest. De show begon met het water begon obv het Amerikaanse volkslied en om een of andere onverklaarbare reden kreeg ik tranen in mijn ogen. Zo mooi vond ik het. Het tweede nummer was ‘Time To Say Goodbye’. De show was niet alleen mooi, maar ook verkoelend. Want door de wind komen kleine druppeltjes water terecht op het publiek. Heerlijk! Als laatste zijn we even langs hotel Harrah’s gelopen om te kijken waar de bus precies stopt waarmee we morgen Las Vegas gaan verlaten. Met de Deuce gingen we terug naar het hotel om even te relaxen. Daarna was het tijd voor diner.
Ook dit hadden we al thuis uitgezocht, want we wilden graag eten bij Roxy’s Diner. Waarom? Dit is een Amerikaans restaurant in jaren 50 stijl. I love it! :-D Dit restaurant zit in het hotel, dus als we weer bomvol zouden raken (wat dus snel gebeurd in dit land) konden we meteen terugrollen naar onze kamer. Het was een leuk restaurantje met heerlijke muziek, zoals The Four Tops. Ik had al van te voren gezegd dat ik geen voorgerecht zou nemen en dat was erg verstandig, want het hoofdgerecht was weer een lekker gevuld bord. Maar ook weer erg smakelijk! Ruimte voor een toetje was er niet en we waren ook best wel moe, dus we namen afscheid van Roxy’s. Nu gingen we naar de Top of the World. Met de lift, die 21 m/h gaat ‘vlieg’ je naar de 107de verdieping. Daar tref je de Sky Lounge met een prachtig uitzicht over Las Vegas. Hier is de eerste van de vier thrill rides: Sky Jump. . Een soort bungee jump vanaf de Tower. We hebben twee mensen naar beneden zien springen. Met de trap gingen we naar de 109de verdieping. Ook daar kun je van het uitzicht genieten, maar dan buiten. Daar zijn ook de drie andere thrill rides van de Stratosphere Tower. De X-Scream is een soort wip waar een karretje op zit. Het karretje vliegt naar beneden en de inzittende krijgen het idee dat ze ter aarde storten. Maar dan stopt het karretje en gaat hij weer naar achteren. Mijn hartslag ging tekeer van alleen al er naar kijken. Echt vreselijk. De Insanity is denk ik iets minder eng, maar toch... Je zit in een kringetje en hangt zonder ondergrond. Dan gaat het kringetje draaien en de stoeltjes gaan steeds meer horizontaal staan waardoor je met je gezicht bijna helemaal naar beneden hangt. De laatste is de Big Shot, die mij nog wel leuk leek. Je wordt afgeschoten naar boven en komt dan weer naar beneden. Beetje te vergelijken met Space Shot van Walibi Holland.
We gingen weer terug naar de kamer waar ik heerlijk in bad heb gelegen. We konden meegenieten van een Franse echtelijk ruzie in de kamer naast ons :-P en keken intussen TV. Nadat ik de foto’s van dag 2 op Facebook had gezet viel ik als een blok in slaap. Ik had uiteraard nog wel meer willen doen in Las Vegas. Maar de vermoeidheid in combinatie met de warmte van die dag had ons genekt. De temperaturen in Las Vegas liggen deze dagen ver boven gemiddeld, iets waar de bewoners zelf ook niet echt heel blij van worden. Vandaag was het ongeveer 35⁰ C. Tot morgen!
Tijd om naar beneden te gaan. Omdat we deze vakantie al zoveel mogelijk thuis hebben uitgestippeld om tijd te besparen wisten we al waar we gingen ontbijten: IHOP! Dit staat voor International House Of Pancakes en kende ik nog van mijn vakantie in Orlando van 2009. Het ligt bijna naast ons hotel. We werden geholpen door een hele leuke meid die het bezoek heel prettig maakte. Maar het eten wat we kregen (en waar het uiteindelijk om ging) was echt gruwelijk lekker. Zelf had ik de Bananas Foster besteld. Drie dikke kleine pannenkoekjes met een klassieke New Orleans Foster’s saus, plakjes banaan gekarameliseerd in een boterachtige/bruine suiker laag. Jeetje, wat was dit lekker. Maar ja, ik was even vergeten dat ze in Amerika overdreven porties geven. Mijn buik ontplofte bijna. Erik had gebakken eieren met spek, worstjes en twee pannenkoekjes. Ook hij was bomvol.
Met de Deuce (bus) gingen we naar het “Welcome To Fabulous Las Vegas Sign”. Het was niet echt heel druk, we waren snel aan de beurt om op de foto te gaan. Er stond een man bij die je je camera kon geven zodat hij foto’s van je kon maken. Hij deed het erg leuk en maakte drie verschillende foto’s. Met de bus wilden we eigenlijk weer een stukje terug gaan om naar Luxor te gaan voor de Titanic Artifact Exhibition. Maar we hadden zulke goede plekken in de bus (lees dubbeldekker, bovenin, vooraan) dat we besloten lekker te blijven zitten tot het eindpunt en genieten van alles wat we onderweg zagen. Op deze manier konden we ook beter een plan maken voor de rest van de dag. Vanaf het eindpunt kun je lopen naar de Freemont Street Expierence. Daar hebben we een stukje gelopen en winketjes gekeken. Daarna weer terug met de bus naar The Strip. Tijdens het wachten waren er twee oudere dames die niet begrepen hoe ze twee kaartjes voor 24 uur moesten kopen en vroegen of ik ze kon helpen. Toen het lukte riepen we “We did it!” En de oudere dame gaf mij een boks. Ik vond dat zo leuk! Maar uitzonderlijk is het eigenlijk niet, want mensen zijn sowieso heel anders tegen elkaar dan in Nederland. Wat ons opvalt is de vriendelijkheid. Men maakt sneller een praatje met een ander en het is allemaal erg gemoedelijk. Ik geniet er echt van.
We hebben eigenlijk de gehele middag lekker langs The Strip gewandeld en van alles gezien. Bij de MGM Grand gooide ik voor de grap $ 1,00 in een gokautomaat en won direct 4 $. Onder het mom van ‘stoppen op het hoogtepunt’ heb ik meteen uit laten keren. :-P Er komt dan niet geld uit de automaat rollen, maar een briefje. Met dat briefje ga je naar een andere automaat en daar kun je dan het geld innen. Bij het Mexicaanse restaurant Cabo Wabo hebben we lekker geluncht en daarna gingen we naar Hotel Flamingo, omdat ze daar een binnentuin hebben waar een reservaat in zit. Er zitten een aantal Flamingo’s (uiteraard) en andere dieren zoals een pelikaan die om 14.00 uur gevoerd werd. De dierenverzorgster vertelde ook nog wat informatie tijdens het voeren. Aan de overkant zat Ceaser’s Palace. Iets wat ik graag wilde zien vawege een van mijn lievelingsfilms, The Hangover. Het was echt supergaaf om daar te zijn. Omdat Erik ook even stoer wilde doen met gokken gooide hij ook 1 $ in een gokautomaat. Hij won direcht 2 $ en stopte ook ha ha ha. Je kan zeggen wat je wil, maar we hebben wel winst gemaakt :-P Om 15.00 uur begon de eerste watershow bij The Bellagio, dus we liepen daar alvast heen. We stonden te wachten in de brandende zon, maar toen het begon was dat het echt waard geweest. De show begon met het water begon obv het Amerikaanse volkslied en om een of andere onverklaarbare reden kreeg ik tranen in mijn ogen. Zo mooi vond ik het. Het tweede nummer was ‘Time To Say Goodbye’. De show was niet alleen mooi, maar ook verkoelend. Want door de wind komen kleine druppeltjes water terecht op het publiek. Heerlijk! Als laatste zijn we even langs hotel Harrah’s gelopen om te kijken waar de bus precies stopt waarmee we morgen Las Vegas gaan verlaten. Met de Deuce gingen we terug naar het hotel om even te relaxen. Daarna was het tijd voor diner.
Ook dit hadden we al thuis uitgezocht, want we wilden graag eten bij Roxy’s Diner. Waarom? Dit is een Amerikaans restaurant in jaren 50 stijl. I love it! :-D Dit restaurant zit in het hotel, dus als we weer bomvol zouden raken (wat dus snel gebeurd in dit land) konden we meteen terugrollen naar onze kamer. Het was een leuk restaurantje met heerlijke muziek, zoals The Four Tops. Ik had al van te voren gezegd dat ik geen voorgerecht zou nemen en dat was erg verstandig, want het hoofdgerecht was weer een lekker gevuld bord. Maar ook weer erg smakelijk! Ruimte voor een toetje was er niet en we waren ook best wel moe, dus we namen afscheid van Roxy’s. Nu gingen we naar de Top of the World. Met de lift, die 21 m/h gaat ‘vlieg’ je naar de 107de verdieping. Daar tref je de Sky Lounge met een prachtig uitzicht over Las Vegas. Hier is de eerste van de vier thrill rides: Sky Jump. . Een soort bungee jump vanaf de Tower. We hebben twee mensen naar beneden zien springen. Met de trap gingen we naar de 109de verdieping. Ook daar kun je van het uitzicht genieten, maar dan buiten. Daar zijn ook de drie andere thrill rides van de Stratosphere Tower. De X-Scream is een soort wip waar een karretje op zit. Het karretje vliegt naar beneden en de inzittende krijgen het idee dat ze ter aarde storten. Maar dan stopt het karretje en gaat hij weer naar achteren. Mijn hartslag ging tekeer van alleen al er naar kijken. Echt vreselijk. De Insanity is denk ik iets minder eng, maar toch... Je zit in een kringetje en hangt zonder ondergrond. Dan gaat het kringetje draaien en de stoeltjes gaan steeds meer horizontaal staan waardoor je met je gezicht bijna helemaal naar beneden hangt. De laatste is de Big Shot, die mij nog wel leuk leek. Je wordt afgeschoten naar boven en komt dan weer naar beneden. Beetje te vergelijken met Space Shot van Walibi Holland.
We gingen weer terug naar de kamer waar ik heerlijk in bad heb gelegen. We konden meegenieten van een Franse echtelijk ruzie in de kamer naast ons :-P en keken intussen TV. Nadat ik de foto’s van dag 2 op Facebook had gezet viel ik als een blok in slaap. Ik had uiteraard nog wel meer willen doen in Las Vegas. Maar de vermoeidheid in combinatie met de warmte van die dag had ons genekt. De temperaturen in Las Vegas liggen deze dagen ver boven gemiddeld, iets waar de bewoners zelf ook niet echt heel blij van worden. Vandaag was het ongeveer 35⁰ C. Tot morgen!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
